Πίσω από αυτήν την μικρή, εύηχη και αθώα λεξούλα μπορεί να κρύβονται πολύ ενδιαφέρουσες μεσαιωνικές ιστορίες, για βαριά σαλόνια σε διαμερίσματα καρδιναλίων, για διαμάχες φλαμανδικων πόλεων με έπαθλο το μονοπώλιο στην κατασκευή υφασμάτων … Και ενώ στις μέρες μας συνηθέστερα αναφερόμαστε στις βαμβακερές ποπλίνες, ο όρος υποδηλώνει μια συγκεκριμένη τεχνική γνεσίματος και ύφανσης, και όχι το ίδιο το υλικό κατασκευής.
Στην αρχική της μορφή η ποπλίνα είχε μεταξωτά στημόνια και υφάδια από βαμβακερές ίνες, οι οποίες, όμως, χτενίζονταν με επιμέλεια ώστε να κείνται απολύτως παράλληλες. Η διαδικασία αυτή διασφάλιζε μεγάλη αντοχή και γυλάδα και επέτρεπε, μέσω πυκνής ύφανσης, την δημιουργία πανιού λείου και ανθεκτικού.
Όσο για την ολοβάμβακη ποπλίνα που λατρεύουμε, χρησιμοποιούμε και προτείνουμε ανεπιφύλακτα: είναι ύφασμα άνετο, δροσερό και διαπνέον και σιδερώνεται εύκολα, γι’ αυτό και είναι τόσο διαδεδομένη η χρήση του στην καθημερινή ένδυση στα ζεστά κλίματα.
Κάποιες από τις χρωματιστές ποπλίνες της εταιρίας ΚΑΤΙΑ από την συλλογή μας
